Blog

Czasy nastoletnie masz już dawno za sobą, dlatego zupełnie nie spodziewałaś się, że problem trądziku może cię jeszcze dotyczyć. Niestety, z trądzikiem wbrew powszechnej opinii boryka się nie tylko dorastająca młodzież. Jeśli masz więcej niż 25 lat, a twoją twarz nadal pokrywają nieestetyczne wypryski to znak, że najprawdopodobniej cierpisz na trądzik hormonalny.
Skąd się bierze, jak go rozpoznać i przede wszystkim – jak wyleczyć?

Przyczyny trądziku hormonalnego

Na początku warto wspomnieć, że problem zmian skórnych dotyczy przede wszystkim kobiet. Dlaczego? Z prostej przyczyny – ich organizm nieustannie doświadcza wahań hormonów. Najczęściej daje o sobie znać przed miesiączką, w trakcie ciąży lub klimakterium.

Za pojawienie się trądziku hormonalnego odpowiedzialne są głównie androgeny – męskie hormony płciowe. Co sprawia, że ich nadmiar nagle pojawia się także w kobiecym organizmie? Winny jest przede wszystkim stres oraz dieta składająca się z wysoko przetworzonych produktów. To właśnie one pobudzają produkcję androgenów, odpowiedzialnych za wytwarzanie zatykającego pory łoju.

Jak rozpoznać trądzik androgenny? Najczęściej objawia się w postaci dużych, bolesnych grudek oraz zaskórników zlokalizowanych na twarzy (głównie wokół obwodu), szyi i plecach. Osoby zmagające się z trądzikiem androgennym z reguły uskarżają się także na problem silnie przetłuszczających się włosów, skłonnych do wypadania.

Do trądziku hormonalnego zaliczamy również trądzik różowaty, nazywany także estrogennym. W początkowym stadium choroby zmiany przypominają rumień, co wynika z nieustannego i trwałego rozszerzania się naczyń krwionośnych. Z czasem na twarzy pojawiają się liczne czerwone, swędzące i piekące krostki, mogące doprowadzić nawet do powstania nacieków zapalnych.

Jak leczyć trądzik hormonalny?

Przed rozpoczęciem leczenia niezbędne jest przeprowadzenie szczegółowych badań, między innymi badanie poziomu hormonów płciowych w surowicy krwi oraz poziomu hormonów przysadki i tarczycy. Każdy typ trądziku wymaga podjęcia innych kroków — zazwyczaj jednak stosuje się kilkumiesięczną terapię skojarzoną, bazująca na retinoidach, antybiotykach podawanych doustnie lub maściach stosowanych miejscowo.